Amelia Rymut

Taekwondo – narodowy sport i tradycyjna sztuka walki Korei. Początkowo zostało stworzone ., jego twórcą jest gen. Choi Hong Hi. Obecnie jest jedną z pełnoprawnych dyscyplin olimpijskich.
Nazwa taekwondo składa się z trzech fonetycznych elementów koreańskiej wymowy (hangyl) wywodzących się z trzech znaków chińskich (hancha):

tae     oznaczającego stopę, uderzenie stopą lub system technik wykonywanych nogą

kwon  oznaczającego pięść, uderzenie pięścią lub system technik wykonywanych pięścią;

do       oznaczającego sztukę, drogę lub metodę wyrażającą osiągnięcie pewnego  stanu intuicji w zachowaniu, wynikającej z doświadczenia umysłu i ciała

Początkowo istniały dwa style Taekwondo. Jeden pochodzący z Kukkiwonu, będący obecnie dyscypliną olimpijską i regulowany przez World Taekwondo Federation (WTF) oraz drugi regulowany przez International Taekwon-Do Federation (ITF). W wyniku sporów spadkowych powstałych po śmierci gen. Choi Hong Hi w 2002 roku, ITF podzielił się na trzy odrębne organizacje o jednakowych nazwach.

• World Taekwondo Federation (WTF)

• International Taekwon-do Federation (ITF)

Różnice ITF-WTF

Pierwszą różnicą która rzuca się w oczy jest garda – w WTF nie występuje. W ITF, zależnie od stylu walki zawodnika i sytuacji, jest zbliżona do tej z boksu, kick-boxingu lub muay-thai (ręce są szerzej rozstawione niż w gardzie bokserskiej w celu ochrony przed kopnięciami obrotowymi). Wizualnie walka ITF przypomina walkę kick-boxingu w formule semi-contact.

W regulaminie ITF walki eliminacyjne seniorów składają z dwóch dwuminutowych rund, w przypadku juniorów rundy trwają po 1,5 minuty. Według regulaminu WTF walki z trzech dwuminutowych rund. Przerwy między rundami w trwają po 1 minutę.

W walkach ITF powierzchnie uderzające stanowią: przednia i wierzchnia część pięści (apjuomuk, dungjoomuk) oraz każda część stopy do wysokości stawu skokowego. W WTF są to: przednia część pięści (pa-run ju-mok) – niezależnie od kąta, toru ruchu czy umiejscowienia pięści – i część nogi poniżej kostki. W obu regulaminach nie są dozwolone ataki golenią lub kolanem.

W ITF powierzchniami punktowanymi są przednie oraz boczne powierzchnie głowy i szyi, a także przednie oraz boczne powierzchnie tułowia od szyi do kolców biodrowych górnych przednich.

W WTF dozwolone powierzchnie stanowią powierzchnie 'haechyo, sygnalizowanie niecelności trafienia przeciwnika (np. kopnięcie w rękę), celowe przedłużanie przerw w walce (np. poprawianie sprzętu, ospałe (powolne) reagowanie na komendy sędziego), podawanie ręki po komendzie sijak.